Μεγάλους ηγέτες δεν συναντάμε συχνά. Μπορούν αν αναδυθούν οπουδήποτε υπάρχει μια ομάδα –σε έναν εργασιακό χώρο, σε μια αθλητική ομάδα, στις φιλίες και στους κοινωνικούς κύκλους, στις οικογένειες– οπουδήποτε.

Εάν έχετε μια φοβία, είναι πολύ πιθανό να έχετε εξοικειωθεί με συμβουλές από συγγενείς, φίλους και γνωστούς που έχουν την μορφή: «Ξεπέρασέ το», «Μην κάνεις έτσι, σιγά το πράγμα!».

Ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα που μπορεί κανείς να κάνει όταν διαβάζει είναι να μην κάνει διάλειμμα, ή να προσπαθεί να κάνει όσα λιγότερα γίνεται, ενώ χρειάζεται περισσότερα. Μάλιστα, όταν το διάβασμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και, επιπλέον, υπάρχει άγχος για τις εξετάσεις, τότε ορισμένοι τείνουν να θεωρούν ότι το διάλειμμα είναι χάσιμο χρόνου.

Όταν συμβαίνει στον κόσμο ένα καταστροφικό γεγονός, οι γονείς ενστικτωδώς προσπαθούν να θωρακίσουν τα παιδιά τους από τις επιπτώσεις του. Για το λόγο αυτό μπορεί είτε να παρουσιάζουν τον κόσμο ως αγνό και καλό και άρα αυτό που συνέβη είναι μια εξαίρεση, είτε να αποφεύγουν οποιαδήποτε συζήτηση που αφορά αυτό το γεγονός.

Οι πανελλήνιες εξετάσεις πλησιάζουν και γι’ αυτό η περίοδος που διανύουμε είναι ιδιαίτερα αγχογόνος για όλους τους μαθητές.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε, για να βελτιώσουμε, τον εαυτό μας εστιάζουμε σε ό,τι αποτελεί αυτό που ονομάζουμε «εαυτός» ή «εγώ»: σκοποί, προθέσεις, τάσεις, επιθυμίες, θετικά ή αρνητικά στοιχεία κτλ. Στη συνέχεια, όταν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θεωρήσουμε πως έχουμε φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, αρχίζουμε να αξιολογούμε τις σχέσεις μας με τους γύρω (συγγενείς, φίλους κτλ.).

Το ζήτημα της ελευθερίας είναι από τα πλέον σημαντικά στη ζωή του καθενός μας. Κι αυτό επειδή καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τόσο τον εαυτό μας, όσο και τις σχέσεις μας με τους άλλους. Θα έλεγα μάλιστα ότι ένας καλός δείκτης για να εξετάσει κανείς τα όρια και τις δυνατότητες που δέχεται ότι έχει ως πρόσωπο είναι να σκεφτεί για λίγο πόσο ελεύθερος θεωρεί ότι είναι.

Το ζήτημα της ισορροπίας μεταξύ της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής είναι σύνηθες σε εκείνους που απευθύνονται στους επαγγελματικούς συμβούλους. Ακόμα κι αν δεν είναι αυτό το αρχικό πρόβλημα, είναι πιθανό να τεθεί στην πορεία της συμβουλευτικής διαδικασίας. Οι περικοπές στο προσωπικό των επιχειρήσεων και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός έχουν συμβάλει στην αύξηση των ωρών εργασίας και τις υπερωρίες για τους εργαζομένους, με αποτέλεσμα συχνά να στερούνται χρόνο από την οικογένειά τους. Αυτό έχει ως συνέπεια τα άτομα να βιώνουν τη λεγόμενη σύγκρουση εργασίας-οικογένειας (work-family conflict), καθώς και όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτή μπορεί να έχει στην προσωπική και εργασιακή τους ζωή αλλά και την ψυχική τους ισορροπία.

Η εργασία αποτελεί την κυριότερη απασχόληση στην καθημερινή ζωή του μέσου ενήλικα. Μας προσφέρει χρήματα, ρουτίνα, επαφή με κόσμο και μια αίσθηση ότι είμαστε χρήσιμοι. Οι άνθρωποι βιώνουν πολλά διαφορετικά συναισθήματα όταν μένουν χωρίς δουλειά, ανάλογα με τον τρόπο που έχασαν τη δουλειά τους, το χρόνο της ανεργίας, τις μελλοντικές εργασιακές πιθανότητες, την οικονομική τους κατάσταση κ.ά. Θυμός, ανησυχία, λύπη, άγχος, πίεση, φόβος, απογοήτευση, απάθεια είναι μερικά από τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον άνεργο και ενισχύονται όσο μεγαλύτερο γίνεται το χρονικό διάστημα της ανεργίας του.